Drewno kominkowe, czyli czym i jak palić w kominku

Każdy właściciel kominka powinien pamiętać, że ilość wydanych złotówek na ogrzewanie jest ściśle związana z kalorycznością drzewa oraz jego gatunkiem i jakością!

Wskazówki:

W kominku powinno się palić wyłącznie suchym, liściastym drzewem. Jego spalanie jest równomierne, a ilość wydzielanego ciepła bardzo duża.

Palenie świeżym drzewem jest często popełnianym błędem ze względu na niską kaloryczność (wysoka wilgotność), która przekłada się na małą ilość wydzielanego ciepła. Problemem jest również duża ilość osadzającej się sadzy w przewodzie kominowym i na szybie wkładu.

Bardzo niewskazane jest dorzucanie drewna drzew iglastych. Duża ilości żywic i stosunkowo mała gęstość powoduje, że spalanie jest dużo szybsze i nie tak czyste jak w przypadku drzew liściastych. Na dodatek „Iglaki” trzaskają, rozrzucając przy tym masę iskier.

Pod żadnym pozorem nie należy dokładać drewna wilgotnego, które jest zmrożone – wskutek gwałtownych naprężeń termicznych, może dojść do pęknięcia wkładu kominka!

Kolejnym problemem są tzw. okrąglaki, czyli drzewo, które nie zostało wcześniej porąbane. Dorzucone kloce nie spalają się całkowicie – po wygaszeniu paleniska pozostają po nich zwęglone kawałki.

Drewno przed użyciem powinno być przechowywane pod zadaszeniem w przewiewnym miejscu przynajmniej przez kilkanaście miesięcy (czyli sezonowane). W tym czasie zawartość wody spada w nim do 15-20% (jest to tak zwane drewno powietrznie suche).

Idealnym drzewem do palenia w kominku są drzewa liściaste np.: grab, buk, dąb, jesion, brzoza. Musi być porąbane (np. ćwiartki lub ósemki, około 8-10 cm grubości).